بـیـتـو دلـــــم هـــــــــــــــــوای تـپـیــدن نـمـــــیکـنـد
درخــون نـشسـتــه شــــــوق پـــــریــــدن نـمـیـکند
شـبـهــا و روزهـــــــــا فــــــرو رفـــتـــه در ســــکــوت
حـــتــا نـفـس خـیـال دمـــــــــــــیــدن نــمــــی کـند
گــیـرم بــهـــار بـــا گلـــی پـــررنگ مـــــی رســـــد
دستــم عــزیــــز ! خــــواهـــش چـــیــدن نمـــیکند
بـیــتــو بســــان پـیـچــکـــــــــی آزرده از درخــــت
بــــــا هــــیچ ســــرو میل تــــــــنــیـــدن نــمـیـکـند
آتــــش بـــــــزن بـــــه ســـردی پـــر های شعر من
کـــــــاین دل دگــــــــر هـــــــوای پــــریــدن نمی کند